Terugblik

Soms heb je van die momenten dat je kijkt naar wat je een tijd geleden hebt gemaakt. Dan is het om te evalueren wat je allemaal geleerd hebt, maar ook bij bijzonder momenten voel je de drang om eens terug te kijken naar wat je gedaan hebt en wat je nu bereikt hebt. Dat moment had ik vandaag, mogelijk aangedreven door het feit dat het boek waar ik een behoorlijke bijdrage aan heb geleverd in de vorm van het verzorgen van de illustraties, er in juni gaat komen. De laatste tijd ben ik mezelf aan het leren om verder te kijken dan het werk dat ik tot nu toe heb gedaan op het gebied van tekenen. Vreemd vond ik het dan ook dat ik, zij het door toeval, een terugblik deed naar wat ik geschreven heb. En daar vind ik me toch een berg van inspiratie. Verhalen waar ik aan begonnen was en waar zoveel leuks mee te doen is. Het vreemde is dat ik continu een verhaal in mijn hoofd heb. En als ik met een verhaal bezig ben zie ik het telkens voor me, zelden het geheel, maar vaak de voorgang. Ik zie de personages bewegen, ze praten met elkaar. Het wordt bijna tastbaar. Lang heb ik gedacht dat anderen dit ook hadden, vandaar dat ik ook nooit veel gedaan heb met mijn fantasierijke gedachten. Nu ligt dat anders, zeker ook omdat ik met het schrijven en het tekenen ook meer structuur heb gekregen. Maar ook meer rust.

Veel mensen denken: is het niet druk allemaal? Ik heb een fulltime baan, ben mantelzorger en heb wel andere dingen aan mijn hoofd. Maar het is juist het tegenovergestelde. Vaak zeg ik tegen mensen die me dit vragen dat het schrijven en het tekenen een soort vakantie is voor mijn geest. Ik ga me een dezer dagen toch weer onderdompelen in een lang verhaal, heerlijk schrijven naast het tekenen wat ik ook zo graag doe.